Jodełka francuska i klasyczna – jak je odróżnić?

Pewnie nie każdy z nas pamięta wystawne, eleganckie sale pałacowe czy ogromne pokoje mieszczańskich kamienic, pokryte w całości mozolnie układanym parkietem. Dzisiaj zapomniana moda na parkiety powraca i cieszy się coraz większą popularnością. Drewniane parkiety są chętnie widziane nie tylko w domach, ale również w mieszkaniach, a także coraz częściej w bogatych apartamentach.

Najlepsze z najlepszych – jodełka francuska i klasyczna

Jak to zwykle bywa, klasyczna odmiana jodełki jest bardziej pospolita – jest bazą, podstawą, od której powstały kolejne wariacje. Deski w wersji podstawowej składane są ze sobą pod kątem dziewięćdziesięciu stopni. Gdy w grę wchodzi jodełka francuska sprawa się komplikuje. Tutaj deski układane są pod kątem czterdziestu pięciu stopni, co w całościowym oglądzie daje efekt harmonijki. Jodełka francuska jest delikatniejsza i bardziej kunsztowna. To jednak związane jest również z cięższą i mozolniejszą pacą nad jej układaniem. Obecnie jodełka francuska najchętniej znajduje zastosowanie na bogatych i wystawnych salach bankietowych, na których próbuje się wskrzesić francuskie życie arystokracji z lat świetności.

Jodełka francuska w domu – czy to ma sens?

Oczywiście, pod warunkiem, że znajdzie się do takiego parkietu odpowiednia oprawa w postaci mebli i reszty wyposażenia. Jest to rozwiązanie nowatorskie, jednak potrzebuje klasycznego uzupełnia. Wnętrze z takim parkietem powinno być eleganckie, ale jednocześnie przypominać o francuskiej frywolności.